Er zijn in je leven bepalende momenten die de verdere loop van je leven bepalen. Sommige overkomen je, andere neem je heel bewust.
Ik nam een bewust besluit toen ik 16 was.
Ik had net de middelbare school afgerond en ik had dus een lange zomervakantie voor de boeg. Om wat geld te verdienen had ik een bijbaan bij een hovenier. Ik vond het geweldig. Al schoffelend en stenen sjouwend druppelde het geld binnen. Ik stond midden in de zomer in een mooie tuin een perkje bij te werken toen ik de knoop door hakte. Ik nam een besluit over een vraag die me al de hele tijd bezig hield: Wat ga ik met het geld doen?
Het kwam neer op twee opties. Of een gitaar, ik had er één te leen en wilde mijn eigen. Of een computer. Die van mijn ouders begon oud te worden en mijn vrienden hadden een eigen computer.
Het is een computer geworden. Aan het einde van de zomer had ik eindelijk genoeg geld voor DE grote aankoop. Maanden werken en sparen weg in een seconde: Pinpas er door en hoppa, weg centen. Dat ging wel heel snel dacht ik nog. Maar ik was wel de trotse eigenaar van mijn eigen PC.
Achteraf gezien had ik geen beter besluit kunnen nemen. Op die machine heb ik mijn eerste code geschreven en de lange avonden klooien (en gamen) was het begin van mijn carrière in IT.
Steeds vaker merk ik dat een laptop een grote impact heeft op iemands leven. Het is de machine waarmee je solliciteert, video belt, je huiswerk maakt of je werk verricht. Maar als je geen laptop kunt betalen ben je aangewezen op de lokale bibliotheek. Het creëert een voelbare kloof tussen jou en de wereld. Soms is iemand tot tranen geroerd als ik ze meld dat we een laptop voor ze hebben. Zo voelbaar is de kloof.
Tijdens de lockdown mochten veel scholieren een laptop lenen, maar nu moet hij weer ingeleverd worden. Ben je net gewent aan een laptop, dan wordt hij je weer afgenomen... Lekker dan. Maar eigenlijk kun je niet meer terug. Onze dochter is 6 en die moet zelfs al huiswerk opdrachtjes op de computer maken. Stichting Leergeld Drechtsteden ondersteunt gezinnen op de bijstandsgrens. Een gezin kan een budget aanvragen voor sport, cultuur of studiemateriaal voor de kinderen. Dat helpt, maar de aankoop van een laptop kost het hele jaarbudget, waardoor er dus niets over blijft voor sport en cultuur. Wist je dat er alleen in de Drechtsteden al 2500 kinderen zijn die door deze stichting geholpen worden?
Tegelijkertijd verspillen we prachtige apparaten omdat we een nieuwe gekocht hebben. Mooier, sneller, nieuwer. Thuis liggen ze in een la oud te worden. Bedrijven gooien ze letterlijk door de shredder omdat ze simpelweg een paar jaar oud zijn en het te veel tijd kost om ze leeg te halen. Ik verbaas me nog steeds elke dag over de mooie machines die we soms opgestuurd krijgen van onze gulle donateurs.
Daarom ben ik Laptop Opvang gestart. Omdat die machines te mooi zijn om weg te gooien. Omdat ik hoop dat de laptop die we op sturen net zo’n impact op iemands leven gaat maken, als de PC waar ik zo lang voor gespaard had. Dat iemand er een baan door vindt, het helpt zijn leven op de rails te zetten, of een studie op te volgen. Werk en scholing zijn primaire levensbehoeften die alleen kunnen worden voorzien als je in bezit bent van een computer. Tenslotte omdat we anders met onze natuurlijke bronnen om moeten gaan. Wat oud is kunnen we niet langer weg gooien.
Daarom bestaat de Laptop Opvang.
Steven Somer - Oprichter Stichting Laptop Opvang
(Oké, kan iemand deze puber even vertellen dat hij vroeger naar bed moet gaan?!?)
